Iskry jak gwiazdy

Kabul, 1978 rok. Dziesięcioletnia Sitara Zamani żyje w dostatku i wygodzie w sercu Afganistanu. Jej ojciec, będący bliskim współpracownikiem prezydenta Dauda, zapewnia jej beztroskie dzieciństwo. Wszystko się jednak zmienia podczas pewnej kwietniowej nocy, kiedy dochodzi do zamachu stanu. Przeciwnicy polityczni przejmują władzę, a Sitara traci całą rodzinę, zostając jedyną ocalałą z masakry. Dzięki pomocy jednego z żołnierzy udaje jej się uciec z pałacu, a następnie trafia pod opiekę amerykańskiej dyplomatki, która postanawia ją adoptować i przywozi ją do Stanów Zjednoczonych. W nowym kraju, pod nowym imieniem Aryana, dziewczynka poświęca się edukacji.

Po trzydziestu latach Aryana prowadzi satysfakcjonujące życie jako ceniona lekarka. Jej spokojna egzystencja zostaje jednak zakłócona, gdy w jej gabinecie zjawia się człowiek, którego nigdy nie spodziewała się ponownie zobaczyć – Shair, żołnierz, który uratował jej życie, ale jednocześnie jest podejrzewany o udział w zamordowaniu jej rodziny. Jego obecność wywołuje w Aryanie pragnienie zemsty, lecz także zmusza ją do zadawania pytań o tragiczne wydarzenia sprzed lat. W poszukiwaniu prawdy kobieta wraca do Kabulu, by zmierzyć się z przeszłością.

Opowieść Nadii Hashimi celebruje życiową podróż, przypominając, że nawet najciemniejsza noc ustępuje miejsce dniu, a nadzieja jest zawsze warta zachowania.