Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Gramatyka osetyjska (Dialekt Iroński)
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Osetyjczycy mogą być uznawani za grupę irańską w sensie językowym, choć nigdy nie byli związani z terenem współczesnego Iranu. Ich starożytne ziemie ojczyste znajdowały się poza obszarem dzisiejszego Iranu, rozciągając się od rejonów dolnego Dunaju, przez dorzecza Dniestru, Dniepru i Donu, aż po Azję Środkową. Wzmiankowane nazwiska rzek zawierają irański element oznaczający „wielką wodę”, co uwidacznia się również we współczesnym języku osetyjskim, gdzie woda to don.
Przodkowie Osetyjczyków to plemiona zamieszkujące starożytne tereny obecnej Ukrainy, w tym Krymu, oraz południowej Rosji. Źródła greckie wspominają o Scytach i Sarmatach, przy czym polska szlachta w swej genealogi nawiazywała się do Sarmatów. Imiona członków tych plemion nie pozostawiają wątpliwości co do ich irańskich korzeni, co potwierdza ich kulturowe i językowe dziedzictwo.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Osetyjczycy mogą być uznawani za grupę irańską w sensie językowym, choć nigdy nie byli związani z terenem współczesnego Iranu. Ich starożytne ziemie ojczyste znajdowały się poza obszarem dzisiejszego Iranu, rozciągając się od rejonów dolnego Dunaju, przez dorzecza Dniestru, Dniepru i Donu, aż po Azję Środkową. Wzmiankowane nazwiska rzek zawierają irański element oznaczający „wielką wodę”, co uwidacznia się również we współczesnym języku osetyjskim, gdzie woda to don.
Przodkowie Osetyjczyków to plemiona zamieszkujące starożytne tereny obecnej Ukrainy, w tym Krymu, oraz południowej Rosji. Źródła greckie wspominają o Scytach i Sarmatach, przy czym polska szlachta w swej genealogi nawiazywała się do Sarmatów. Imiona członków tych plemion nie pozostawiają wątpliwości co do ich irańskich korzeni, co potwierdza ich kulturowe i językowe dziedzictwo.
