Gra w kości

Uważa się, że święci są nietykalni - ale kto odważy się to sprawdzić? Otto III, zaledwie dwudziestolatek, to wyjątkowo uzdolnione cesarskie dziecko, które otrzymało władzę nad największym chrześcijańskim imperium. Od najmłodszych lat nosi cesarską koronę, otoczony przez najwybitniejsze umysły swojej epoki. Zmęczony ciężarem władzy znajduje ukojenie w religijnej ekstazie.

Bolesław Chrobry, trzydziestotrzyletni przywódca, świadomy swojej siły, zręcznie manewruje w sojuszach. Ceni sobie towarzystwo kobiet, emocjonujące polowania, bliskość przyjaciół i intensywne doznania. Żądza zdobycia korony motywuje go do podjęcia wszelkich działań. Wkraczając w rok 1000, Europa staje się sceną dla spotkania dwóch światów: piastowskiego dworu Bolesława i cesarsko-papieskiej sfery Ottona III. W marcu tamtego roku w Gnieźnie, obaj władcy postawią na szali wszystko, co mają.

Powieść unika nadmiernego patosu i przesadzonej dramaturgii, ukazując realia średniowiecza w nowoczesnym świetle. Zawiera w sobie intrygi polityczne, tajemnice wywiadu i manipulację informacją, w duchu ówczesnego public relations. Równocześnie doskonale odzwierciedla detale historyczne oraz mentalność tamtej epoki, gdzie religijna ekstaza staje ramię w ramię z okrucieństwem. Każdy grzech znajduje wybaczenie w konfesjonale, a wydarzenia toczą się w zawrotnym tempie.

Choć "Gra w kości" może wydawać się śmiała pod względem historycznym, bazuje na faktach, zarówno oczywistych, jak i tych ukrytych między wersami źródeł. Co stanie się, gdy Bolesław stanie naprzeciw Ottona? Gdzie w tych zawirowaniach znajdzie się miejsce dla Świętego Wojciecha? Oto esencja "Gry w kości".