Gorące silniki, zimne stopy

Autor książki znalazł się przypadkowo w motocyklowym batalionie dywizji SS Das Reich. Przeszedł trudną drogę do zostania pełnoprawnym żołnierzem, nie ukrywając przy tym słabości i problemów wynikających z interakcji z trudnymi dowódcami. Powstrzymywał się od otwartej krytyki sytuacji politycznej III Rzeszy, ale od początku jasno dawał do zrozumienia, że służba w SS była dla niego bardziej kwestią obowiązku niż ideologicznego zaangażowania, traktując ją jako łatwiejszą alternatywę od Wehrmachtu. Pragmatyzm był dla niego kluczowy, a heroiczne czyny po prostu nie miały sensu. Jednak rzeczywistość wojny często wymagała od niego i jego kolegów ponadludzkiego wysiłku, by walczyć o życie. Konflikt na froncie rosyjskim od samego początku wywoływał w nich niepokój. Nie myśleli wiele o tym, za jaką sprawę walczą, skupiali się na przetrwaniu. Pomimo propagandy o walce dla Wielkich Niemiec, bardziej martwili się o własne życie. Książka opowiada historię młodych ludzi, których wojna zmusiła do szybkiego dojrzewania. Przedstawia postacie takich oficerów jak Klingenberg i Tychsen, którzy choć nie byli bohaterami z naszych opowieści, doskonale wiedzieli, jak wykonywać swoją pracę.