Frida Kahlo i kolory życia

Pełna odwagi i determinacji, Frida stała się symbolem niezwykłej siły. W 1925 roku w Meksyku Frida marzyła o medycynie, jednak los miał dla niej inne plany. Tragicznym zdarzeniem, które przypięło ją do łóżka, okazał się wypadek, który jednocześnie odkrył jej nieznane wcześniej talenty artystyczne. Podczas rekonwalescencji zaczęła tworzyć, malując autoportrety i odnajdując w tym procesie prawdziwą pasję swojego życia – sztukę. Wspierana przez ojca, z nadzieją na uzyskanie profesjonalnej oceny, pokazała swoje prace Diego Rivierze, wybitnemu artyście. Ich relacja, choć pełna namiętności, była również naznaczona przez jego niewierności i burzliwy charakter. Diego wprowadził ją do świata bohemy, w którym z jednej strony znajdowała inspirację, a z drugiej cierpienie. Ich miłość była równie intensywna, co skomplikowana, co często popychało Fridę do granic emocjonalnych. W obliczu tych wyzwań Frida żyła pełnią życia, nieustannie eksplorując nowe terytoria artystyczne i towarzyskie. Zdobyła uznanie paryskich surrealistów i fascynację samego Picassa, a jej magnetyzm przyciągnął do niej również Lwa Trockiego. Bezustannie mierzyła się z normami społecznymi, stawiając na pierwszym miejscu swoje własne zasady i potrzeby. Jednak na tej ścieżce odkrywała, że przyjdzie moment, gdy będzie musiała poddać w wątpliwość wszystkie dotychczasowe przekonania.