Florystki

4/5
Ta książka jest bardzo dobrą pozycją. Zaczyna się dosyć zwyczajnie, oczywiście w kontekście kryminałów, ponieważ zaginięcie jakiejś osoby nie jest sytuacją typową. Mogłoby się wydawać, że nie ma tu nic rozbudowanego, ot wydarzenie niepokojące, ale bez większych powiązań. Jednak fabuła dynamicznie podąża na przód, odkrywając przy tym poboczne wątki.
Świetnym zabiegiem jest to, jak wszystko w pewnym momencie się łączy, dając ogólny obraz całej sprawy. Uważam, że takie zaskoczenia mogą zaskarbić uznanie u czytelnika, bo pewne anomalia oraz problemy bohaterów, wydające się jedynie motywem pobocznym są elementami większej całości.
Styl pisania jest przyjemny w odbiorze, treść wciągająca, a zakończenie świetnie napisane! Coś, co bardzo doceniam, to nawiązania autorki do swoich poprzednich powieści, wplatane pomiędzy linijki tekstu. Bohaterowie, którzy są drugoplanowi lub epizodyczni w tej pozycji, w innych pełniły główną rolę.
Moje pierwsze spotkanie z Alicją Sinicką nie było udane, teraz jednak będę sięgać po każdą jej premierę.