Esej o typografii

Eric Gill w swoim "Eseju o typografii" prezentuje fascynujące spojrzenie na rolę i formę typografii w kontekście wyrażania unikalności twórcy w dobie przemysłowej. Analizuje zagadnienia, które mimo upływu wielu lat, wciąż pozostają istotne, takie jak odpowiedzialność artysty czy miejsce rzemiosła w świecie zdominowanym przez maszynową produkcję. Pierwotnie opublikowany w 1931 roku, esej doczekał się drugiego, rozszerzonego wydania w 1936 roku, które jest najczęściej uznawane za wersję definitywną i stanowi podstawę dla polskiego tłumaczenia.

To dzieło Gilla, będące pierwszym polskim przekładem, pozwala zgłębić myśli wszechstronnego twórcy ruchu Arts and Crafts. Gill, żyjący w latach 1882-1940, był nie tylko typografem, lecz także rzeźbiarzem, grafikiem i rytownikiem. Jego twórczość łączyła motywy religijne z erotyzmem, a jego dokonania w dziedzinie projektowania fontów zaowocowały m.in. takimi słynnymi krojami jak Perpetua (1925), Gill Sans (1928) i Joanna (1930). Jako artysta był jednocześnie pełen podziwu dla rzemiosła i krytyczny wobec powtarzalności oraz przeciętności masowej produkcji, co czyni jego esej wciąż aktualnym i inspirującym.