Elementy trzeciej kultury w procesie tłumaczenia prozy Holenderskich Indii Wschodnich na języki polski i niemiecki

Książka oferuje dogłębną analizę metod tłumaczeniowych w kontekście trzeciej kultury – zjawiska, które dotychczas pozostawało na marginesie badań nad przekładem. Badania te, prowadzone w ramach antropocentrycznej teorii translatoryki, miały na celu zrozumienie istoty elementów trzeciej kultury oraz zidentyfikowanie technik i strategii stosowanych przy ich tłumaczeniu w niemieckich i polskich przekładach literatury Holenderskich Indii Wschodnich. Przeanalizowano pięć dzieł autorstwa holenderskich pisarek: Madelon Szkely-Lulofs z powieściami „Rubber. Roman uit Deli” i „Koelie”, oraz Helli S. Haasse z utworami „Oeroeg”, „Heren van de thee” i „Sleuteloog”.

Michał Gąska, doktor nauk humanistycznych specjalizujący się w językoznawstwie, niemieckim i niderlandzkim, pracuje jako asystent w Zakładzie Translatoryki i Glottodydaktyki na Uniwersytecie Wrocławskim. Jego badania skupiają się na przekładzie nazw kulturowych w tekstach literackich oraz na wyzwaniach związanych z tłumaczeniem elementów języków specjalistycznych w literaturze i materiałach audiowizualnych. Gąska umiejscawia swoje badania w obrębie antropocentrycznej translatoryki i angażuje się w redakcję czasopisma naukowego „Studia Translatorica”.