Elementy prywatne i publiczne w procesie...

Praca ta przedstawia historycznoprawną analizę zmagań związanych z kodyfikacją procedury cywilnej podczas funkcjonowania Drugiej Rzeczypospolitej oraz w Polsce Ludowej, co po raz pierwszy zostało zaprezentowane w literaturze prawniczej. Monografia opisuje dzieje tworzenia polskiego procesu cywilnego w kontekście rozwoju tej dziedziny prawa w Europie oraz w świetle powojennych zmian w Polsce. Analizy skupiają się na komponentach prywatnych i publicznych w procesie cywilnym, które mają kluczowe znaczenie dla kształtowania się ustawy procesowej. Omówiono zarówno dwukrotne próby kodyfikacji procedury cywilnej w Polsce, jak również debatę nad modelem ustawy w kontekście relacji między państwem a obywatelem. Książka dzieli się na dwie części: analizę elementów prywatnych i publicznych w postępowaniu spornym przed sądem pierwszej instancji oraz w systemie środków odwoławczych, wspartą obszernymi wprowadzeniami, które opisują historyczno-polityczne oraz prawnoporównawcze tło. Przedstawiono w niej również ewolucję procesu cywilnego w XIX i XX wieku w Europie Zachodniej i specyfikę socjalistycznej procedury cywilnej. Dodatkowo omówiono środki odwoławcze w nowoczesnym procesie cywilnym w kontekście interesów państwa i jednostki. Studium wzbogacono o aspekty porównawcze, które dotyczą projektów z okresu Polski Odrodzonej, przekraczających lokalne ustawy procesowe. Analizy dekodyfikacji i rekodyfikacji polskiego postępowania cywilnego po drugiej wojnie światowej uwzględniają przemiany w prawie innych państw demokracji ludowej w Europie, nawiązując do wzorcowego radzieckiego postępowania cywilnego.