Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.






Nowa
Książka nowa.





Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.





Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.





Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Dziewczynka, która nie potrafiła nienawidzić
DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Lidia była zaledwie trzyletnią dziewczynką, gdy jej życie zmieniło się w niekończący się koszmar Auschwitz. Wzrok doktora Mengele często padał na nią, a ona próbowała się ukrywać, schowana pod pryczą. Jej wspomnienia o eksperymentach przeprowadzanych w obozie są wciąż żywe. Wojna zabrała jej biologiczną rodzinę, dlatego Lidia po jej zakończeniu trafiła do nowego domu. Wielu lat później odkrywa, że jej matka żyje i przebywa w Rosji, nie przestając poszukiwać swojej córki.
Lidia Maksymowicz, jedna z 1,5 miliona więźniów Auschwitz, była wśród zaledwie siedmiu tysięcy, które doczekały wyzwolenia. Numer wytatuowany na jej ramieniu stał się symbolem jej przeszłości. Długo go zakrywała, unikając niewygodnych pytań i konieczności tłumaczenia. Nie zdecydowała się jednak na usunięcie numeru, by móc mówić o swoim doświadczeniu w obozie – o dzieciństwie pełnym cierpienia i najtrudniejszym teście ludzkości, jaki przyszło jej zdawać.
Ponad siedem dekad później, ten sam, teraz już wyblakły numer pocałował papież Franciszek, uznając 70072 za symbol triumfu nad nienawiścią.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Lidia była zaledwie trzyletnią dziewczynką, gdy jej życie zmieniło się w niekończący się koszmar Auschwitz. Wzrok doktora Mengele często padał na nią, a ona próbowała się ukrywać, schowana pod pryczą. Jej wspomnienia o eksperymentach przeprowadzanych w obozie są wciąż żywe. Wojna zabrała jej biologiczną rodzinę, dlatego Lidia po jej zakończeniu trafiła do nowego domu. Wielu lat później odkrywa, że jej matka żyje i przebywa w Rosji, nie przestając poszukiwać swojej córki.
Lidia Maksymowicz, jedna z 1,5 miliona więźniów Auschwitz, była wśród zaledwie siedmiu tysięcy, które doczekały wyzwolenia. Numer wytatuowany na jej ramieniu stał się symbolem jej przeszłości. Długo go zakrywała, unikając niewygodnych pytań i konieczności tłumaczenia. Nie zdecydowała się jednak na usunięcie numeru, by móc mówić o swoim doświadczeniu w obozie – o dzieciństwie pełnym cierpienia i najtrudniejszym teście ludzkości, jaki przyszło jej zdawać.
Ponad siedem dekad później, ten sam, teraz już wyblakły numer pocałował papież Franciszek, uznając 70072 za symbol triumfu nad nienawiścią.