Dzieci z nie-miejsc. Kiedy doświadczenie staje się opowieścią

Ta książka jest owocem współpracy praktyków i akademików, którzy postanowili opisać w formie autoetnograficznej historie dzieci wychowujących się poza rodzinami biologicznymi. Każda opowieść w niej zawarta jest unikalna i osobista, ale wszystkie razem tworzą obraz szerszej rzeczywistości kulturowej w kontekście współczesnego polskiego systemu pomocy dzieciom. Opisy te stanowią istotny komentarz do dominujących narracji o adopcji i rozpraszają mit o wyłączności biologicznej matki. Lektura tych historii pozwala dostrzec złożoność i niejednoznaczność pojęć takich jak rodzina, miłość, opieka, państwo, dobro dziecka, adopcja czy matka.

Celem książki jest dotarcie zarówno do środowisk akademickich, jak i do praktyków oraz wszystkich zaangażowanych w opiekę nad dziećmi. Jednocześnie, w drugim tomie szczególną uwagę poświęcono dzieciom, dla których także skierowano tę publikację.