Dzieci z Dworca Brześć

Książka „Dzieci z Dworca Brześć” to zbiór reportaży ukazujących przejmujące losy dzieci i matek, które przez długie miesiące przebywały na białoruskim dworcu, czekając na możliwość wyjazdu do Polski. Powrót do Czeczenii nie był dla nich opcją, więc zmagały się z niewyobrażalnymi trudnościami. Dzieci, często pozbawione podstawowych środków do życia, jadły papier, by oszukać uczucie głodu. Ich matki natomiast spakowały cały swój majątek do jednej torby, uciekając przed reżimem i przemocą, by zapewnić swoim dzieciom bezpieczeństwo i lepszą przyszłość.

Opowieść przedstawiona w książce dotyka również kwestii prób adaptacji w nowym kraju. Polska jawi się tutaj dwojako — z jednej strony jako miejsce z gettami i ośrodkami dla uchodźców, a z drugiej jako kraj otwarty i przyjazny, zamieszkany przez ludzi gotowych wspierać przybyszów w budowaniu nowego życia. Historie tych rodzin, zarówno bliżej znanych, jak i anonimowych, ukazują ludzi, którzy stali się przyjaciółmi i przewodnikami po realiach polskiej codzienności.