Dusze niczyje

Czasami schronienie może stać się ścieżką do własnej zguby. W ostatnich dniach II wojny światowej Erna, zmagająca się z depresją, zostaje nagle przeniesiona ze szpitala do tajemniczego ośrodka psychiatrycznego. To miejsce, Obrawalde (obecnie Obrzyce, w regionie lubuskim niedaleko Międzyrzecza), zdecydowanie odbiega od poprzedniego azylu. Na pierwszy rzut oka przypomina luksusowy kurort wśród leśnej scenerii, blisko rzeki Obry, lecz jego powierzchowny urok kryje mroczną rzeczywistość.

Od pierwszych chwil pobytu Erna jest świadkiem okrutnego traktowania pacjentów, całkowitego braku odpowiedniej opieki medycznej oraz panującego głodu. Szybko okazuje się, że placówką kierują niekompetentni ludzie, wśród których są także nieprzewidywalni pacjenci. Kiedy Erna dostaje przydział do pracy w administracji, poznaje przerażający mechanizm systematycznego zabijania chorych. Każdy dzień odsłania przed nią coraz to nowe, przerażające sekrety i historie współpacjentów, którzy, podobnie jak ona, desperacko próbują przetrwać w miejscu zdanym na zapomnienie przez lekarzy i Boga.

Czy w obliczu tak przytłaczającej rzeczywistości można znaleźć miejsce na przyjaźń, ukrytą namiętność czy też zakazaną miłość?