Droga przez piekło

Fayza D. przedstawia przejmującą relację z najnowszej historii Syrii, odkrywając przed czytelnikami losy uciemiężonego narodu, rebeliantów oraz uchodźców. Mimo młodego wieku, dziewiętnastoletnia Fayza przeżyła tyle, ile większość osób doświadcza przez całe życie.

Pochodzi z przeciętnej syryjskiej rodziny, w której mimo skromnych warunków panuje miłość. Ojciec, pracujący jako urzędnik, dodatkowo zarabia jako kierowca, a matka jest nauczycielką angielskiego. Jednak wszystko zmienia się, gdy ojciec trafia do więzienia Assada. Choć udaje mu się wrócić, jest zupełnie odmieniony. Wkrótce potem, gdy Zabadani zostaje zaatakowane bombami, zapada decyzja o przeniesieniu do Damaszku, gdzie mieszkają bliscy ze strony ojca.

Dla Fayzy nie jest to proste – musi rozstać się z ukochanym, którego jej tradycyjni dziadkowie nie akceptują. Rozpoczyna się życie w otoczeniu dwóch silnie skonfliktowanych rodzin – jednej nowoczesnej, a drugiej głęboko religijnej. Pod wpływem matki i sióstr ojciec zaczyna brutalnie obchodzić się z żoną, a od córek wymaga absolutnego posłuszeństwa, co dla Fayzy oznacza zerwanie więzi z jej narzeczonym.

Partner Fayzy walczy z reżimem w Zabadani, ale kiedy niebezpieczeństwo dla niego rośnie, razem z rodzicami postanawia uciec do Libanu. Fayza dusi się w atmosferze nieustannego lęku i biedy, pod presją polityczną i domowym terrorem. Gdy matka, jej jedyna ostoja, umiera, Fayza decyduje się na ucieczkę, przez co na stałe okrywa rodzinę wstydem – coś, czego krewni ojca nigdy nie zapomną.

W Libanie, mimo trudnych warunków i ledwo wiążąc koniec z końcem, Fayza wraz z mężem opiekuje się najmłodszym bratem. Nie poddaje się i nadal ma nadzieję, że pewnego dnia zaznają wolności i normalnego życia.

Fayza D. urodziła się w Zabadani, w pobliżu Damaszku i od dziecka była uczona ideologii partii Baas. Widziała brutalności, jakie reżim Assada stosował wobec Syryjczyków. Uciekła, gdy armia zrównała jej miasto z ziemią. Jak dwa miliony innych Syryjczyków, była zmuszona wybrać wygnanie i obecnie przebywa w Libanie. Marzy, że pewnego dnia zostanie lekarką, jeśli uda jej się przeżyć.

Djénane Kareh Tager, dziennikarka i autorka wielu książek, przy której lubianą publikację „40 batów za spodnie” napisana wspólnie z Lubną Ahmad al-Hussein oraz „Sous mon niquab”, która przyniosła jej sławę we Francji.