Dług jest dobry

Rafał Woś po raz kolejny proponuje niekonwencjonalną i pozornie nieintuicyjną teorię: dług jest korzystny. Ukazuje, że dług może być wartościowym i użytecznym narzędziem, a sama czynność zadłużania się nie jest czymś, czego należy się wstydzić. Wskazuje, że w historii ekonomicznej i politycznej świata dług często napędzał rozwój i postęp.

Woś umieszcza swoje rozważania w kontekście rzeczywistego kapitalizmu, gdzie ludzie borykają się z różnymi trudnościami. Kredytobiorcy, osoby korzystające z chwilówek, franczyzobiorcy, a także mniejsi i więksi przedsiębiorcy – to właśnie oni stanowią przekrój bohaterów współczesnych czasów późnego kapitalizmu, opisywanych przez Wośia. Jednak zamiast moralizować nad obecną sytuacją, autor proponuje systemowe zmiany, gdzie dług odgrywa kluczową rolę jako mechanizm transformacji rzeczywistości. Woś unika sztywnego przywiązania do klasycznych podziałów między neoliberalizmem a socjaldemokracją, co pozwala mu wyciągnąć niezależne wnioski, choć mogą one nie spotkać się z powszechnym uznaniem.