Dawid kontra Goliat. Niemieckie specjalne środki bojowe w Powstaniu Warszawskim

Latem 1944 roku, kiedy Warszawa była u progu jednego z najbardziej dramatycznych wydarzeń w swojej historii, jej mieszkańcy, w tym powstańcy, stanęli w obliczu brutalnego przeciwnika. Niemcy systematycznie łamali zasady prowadzenia konfliktów zbrojnych, dokonując masowych mordów zarówno na jeńcach, jak i na ludności cywilnej. Dysponując przytłaczającą przewagą w uzbrojeniu, nie ograniczali się jedynie do użycia samolotów i czołgów, lecz sięgali po specjalistyczne i eksperymentalne środki bojowe. W trakcie Powstania Warszawskiego niemieckie wojska pacyfikacyjne były wyposażone w samobieżne miny, pojazdy zdalnie sterowane, gazy niszczące pomieszczenia oraz najcięższe, nowoczesne pociski rakietowe. Dodatkowo sprowadzono specjalne maszyny wiertnicze, co świadczy o skali i determinacji działań najeźdźcy.

Dzięki skrupulatnym badaniom archiwalnym, autorzy niniejszej książki poszerzają wiedzę o narzędziach, które posłużyły Niemcom do zniszczenia Warszawy na rozkaz Hitlera. Książka ukazuje, że potężna skala zniszczeń i liczba ofiar, które Warszawa poniosła, były rezultatem nie tylko niemieckiej brutalności i determinacji, ale też zastosowania wysoce zaawansowanych technik wojennych. Monografia ta prezentuje nowatorski i zsyntetyzowany opis tych technologii.

Według prof. dr hab. Tadeusza Paneckiego, książka ta jest pionierskim opracowaniem na temat użycia przez Niemców specjalnych środków bojowych podczas powstania, wypełniając znaczną lukę w historiografii i stanowiąc istotny wkład w polskie piśmiennictwo wojskowo-historyczne.