Czuwajcie, czyli żyjcie

Życie często jest pełne napięć i nieustających zmagań, co sprawia, że trudno nam przezwyciężyć własne lęki i słabości. Pomimo szczerych intencji i wysiłków, często nie udaje nam się dojrzałe zaufać Bogu. Lęk o przyszłość bywa wszechobecny, a niezgoda na temat wizji Kościoła czy negowanie Bożego miłosierdzia są powszechne. Marzymy o życiu pełnym pokoju, ale często pozostajemy zamknięci na otwartość Dobrej Nowiny. Jacek Prusak SJ, w swoich zdecydowanych i szczerych refleksjach na temat Ewangelii, przypomina, że poważne potraktowanie Jezusa – bez filtrów, które narzuca ludzka perspektywa kościelna – pozwala odkryć odpowiedzi, których szukamy. Kiedy pozwalamy Jezusowi zadać nam pytanie jak uczniom: "Czego szukacie?", On sam staje się odpowiedzią, oferując życie pełne sensu i harmonii z samym sobą. Fragment "Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia, ani godziny" zachęca do czujności i ufności zamiast niepotrzebnych kalkulacji i kombinacji. Czuwanie oznacza, że nie boimy się życia, co pozwala doświadczać jego pełni i smaku. Nic nam nie zostanie zabrane, a jedynie dodane – chyba że sami zrezygnujemy z tego daru.