Chłopcy z papieskiego akademika

Paryż stał się miejscem, które wybrałem na swój dom nie bez powodu. Moja obecność tutaj była pełną wrażeń lekcją życia, podczas której spotkałem wielu niezwykłych ludzi. To właśnie z nimi spędziłem najbliższe lata, poznając nie tylko miasto, ale i samego siebie. Razem uczyliśmy się, tworzyliśmy, podejmowaliśmy wspólne działania, a przede wszystkim cieszyliśmy się życiem, spacerując po brukowanej paryskiej ulicy.

To miasto stało się moim Nowym Domem. Wszystkie osoby, które tam poznałem, niezależnie od swoich intencji, stały się częścią historii "Emigracji Solidarnościowej". Jednak jedna rzecz jest pewna – ich postawa była dumą dla kraju, z którego pochodzili. Co prawda, dla kilku osób paryskie "studia" były bardziej pretekstem do życia w akademiku i współpracy z władzami PRL, które były żywo zainteresowane tym, co działo się w Foyer JP II.

Nasze działania były przejrzyste, no przynajmniej prawie zawsze!