Brak wiadomości od Gurba

'Co jest tak zabawne?' zapytał mnie w końcu przyjaciel, jako że ciągle chichotałam i w końcu wybuchłam śmiechem, który myślę, że dość głośno niósł się wokół mnie, ludzie w kawiarni odwrócili głowy w kierunku naszego stolika ciekawi co jest powodem mojej radości, może liczyli, ze mój przyjaciel…. Mi się oświadczył? Potrzebowałam kilku minut, aby odpowiedzieć mojemu przyjacielowi na zadane na wstępie pytanie, nie mogłam kompletnie przestać się śmiać. 'Rany,' powiedziałam, 'ten dowódca Gurba puka do drzwi swojej sąsiadki co pięć minut prosząc o rzeczy do  gotowania, aż dała mu 2000 peset i powiedziała, żeby poszedł zjeść w restauracji i zostawił ją w spokoju!'.

Gurb i jego dowódca [narrator opowieści:] są zmiennokształtnymi istotami z innej galaktyki. Gurb przyjął wygląd Madonny, podczas gdy jego dowódca ciągle zmienia swój wygląd w zależności od konkretnych okoliczności i oczywiście czyni po “konsultacji” z katalogiem ziemskich stworzeń na którym się wzoruje. Jego podróż w celu odnalezienia zaginionego Gurba stała się również procesem poznawczym egzotycznego, aczkolwiek skomplikowanego stylu życia Katalończyków, może to ma związek z separatystycznymi dążeniami ów krainy od rządu w Madrycie? 

Jak stwierdził mój przyjaciel ,dla tych [czytaj: na przykład mnie], którzy nigdy nie byli w Barcelonie, jestem trochę zagubiony w przestrzeni i czasie tego miejsca, mimo ze w przeszłości zwiedzałem już uliczki Barcelony na kartach literatury, mowa oczywiście o fantastycznej książce „Katedra z Barcelony”. Nie wiedziałem jednak za wiele o samym mieście poza ich słynnym i super bogatym klubem piłkarskim : FC Barcelona. Nie sądzę, że to przypadek, że kończę tę książkę, podczas gdy Barcelona akurat dopina transfer Roberta Lewandowskiego, oto kolejny powód aby o niej przeczytać, wygląda bowiem na to, że miliony fanów piłkarskich przeprowadzi się z Monachium do Barcelony na dniach :D Pomimo mojej pasji do Liverpool FC, zawsze życzę sobie, abyśmy grali tak pięknie jak Barcelona najpierw pod wodzą Franka Rijkaarda, a teraz Pepa Guardioli. Porzucam jednak już moje sportowe dygresje i wracam do książki :D 

A teraz ciekawostka: niżej dowiecie się kim są postacie, których wygląd kopiuje dowódca Gurba:

Madonna?

Madonna Louise Ciccone, czyli po prostu Madonna przez niektórych jest uważana za jedną z największych ikon popkultury, urodzona z matki Francuzki-Kanadyjki i ojca Włocha-Amerykanina, jakiś czas temu rozwiodła się z jednym z moich ulubionych reżyserów filmowych -Guy Ritchie! 

Gary Cooper?

Gary Cooper był jednym z amerykańskich aktorów z początku historii przemysłu filmowego. Szczerze mówiąc nie oglądałam żadnego z jego filmów, a nawet jeśli…. Mogę  założyć śmiało , że nie wiedziałem, że to on :D 

Cary Grant?

Spójrzcie wyżej. Jedyną różnicą jest to, że Grant był urodzonym w Wielkiej Brytanii amerykańskim aktorem, który posiadał dłuższą listę małżeństw i rozwodów, skandali i przeróżnych perypetii związanym ze światem wielkiego ekranu. 

Papież Pius XII?

Urodzony jako Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli panował  w Rzymie jako jego biskup i 260. Z kolei papież, głowa Kościoła rzymskokatolickiego i władca Watykanu od 2 marca 1939 roku do swojej śmierci w 1958 roku. Pius XII przyczynił się do odbudowy Europy, był zwolennikiem pokoju i pojednania, w tym łagodnej polityki wobec pokonanych narodów i zjednoczenia Europy – tak przynajmniej głosi oficjalne stanowisko Watykanu. W Rzeczywistości pontyfikat Piusa XII bywa oceniany mocno ambiwalentnie z uwagi na jego postawę wobec III Rzeszy, mało kto wie, ze już w roku 1933 negocjował z Hitlerem, i to w czasie gdy ten dochodził do władzy! 

Admirał Yamamoto?

Admirał Yamamoto był głównodowodzącym Połączonej Floty podczas II wojny światowej, absolwentem Cesarskiej Japońskiej Akademii Marynarki Wojennej oraz studentem U.S. Naval War College i Uniwersytetu Harvarda. Był jedną z ważnych postaci w historii II wojny światowej. To jego cytat :Zbudziliśmy śpiącego Tygrysa” odwołujący się do ataku na amerykańska flotę Pacyfiku przeszedł do historii, sam Yamamoto był bowiem doskonale świadom słabości japońskiej gospodarki wobec potencjalnej mobilizacji ze strony USA. Historia pokazała, ze miał rację! 

Delia Smith?

Delia Smith jest jednym z większościowych udziałowców w Norwich City F.C. Jest również najlepiej sprzedającą się brytyjską autorką książek kucharskich. Nic dziwnego, że dowódca Gurb próbuje na swoim statku jeden z jej przepisów.

W mediach głośno było swojego czasu o jej występie, podczas którego ewidentnie była  pijana, i krzyczała wówczas: 'Wiadomość dla najlepszych kibiców piłkarskich na świecie: potrzebujemy tutaj dwunastego człowieka. Gdzie jesteś? Gdzie jesteś? Bądźmy mieć cię! Come on! To bardziej straszne, jeśli nie  zobaczyliście tego na youtube, uwierzcie mi albo sprawdzicie sami :D 

Ta książka będzie rewelacyjną przygodą głownie dla tych, którym nie przeszkadza absurd i uwielbiają totalna abstrakcję. Dla tych, którzy doceniają różne spojrzenia na naszą rzeczywistość. Zdecydowanie polecam również tym czytelnikom, którym podobało się "El ultimo trayecto de Horacio Dos" tego samego autora. W tej książce spotkamy dwóch kosmonautów. Podróżują oni bez ciała, jedynie ze świadomością i inteligencją o wartości….IQ 4800. Jeden z nich, o imieniu Gurbo zaginął, drugi próbuje go odnaleźć. Podczas gdy szuka swojego przyjaciela obserwuje ludzi, szczególnie tych mieszkających w Barcelonie i robi notatki w swoim dzienniku. I te notatki są najlepszą częścią książki. Są one zabawne, wręcz przezabawne. Trudno było nie śmiać się podczas czytania, więc uważajcie, gdy będziecie wsiadać do komunikacji miejskiej bo łatwo skupicie na sobie wzrok ciekawskich współpasażerów. Tak bardzo mi się podobała, że mogłabym ją całą przeczytać raz jeszcze co jak sadze wydarzy się w dającej się przewidzieć przeszłości! Niewymuszone żarty słowne  są widoczne na każdej stronie i jest ich mnóstwo! Trzeba czytać powoli, żeby nie przegapić żadnego z nich. Szczere wybuchy śmiechu i poprawa nastroju gwarantowane! Mocna piątka i i jeszcze mocniejsza polecajka dla was! 

 „Brak wiadomości od Gurba” to jedna z tych książek, które rodzą dziwne uczucie niesamowitości, rodzące wielką ciekawość co dalej, głownie za to, że nie wpadło się na ten pomysł jako pierwsze - nie żebym był w stanie napisać takie małe arcydzieło, ale…. Kto raz chociaż nie pomyślał jak wyglądamy jako gatunek ludzi w oczach kosmitów?  Powieść napisana jest w formie dziennika wiadomości wysyłanych przez pozaziemskiego przybysza, który przybywa na Ziemię, przybiera ludzką postać (postacie) i kolejno opowiada o tym, co odkrywa na temat życia na Ziemi - a przynajmniej życia w Barcelonie.

Po wylądowaniu w Barcelonie, bezimienny lider wysyła swojego podwładnego, o imieniu Gurb, aby ten zbadał teren. Gurb natychmiast idzie działam w tym kierunku i większość książki dotyczy lidera i jego poszukiwania zaginionego partnera, i ściągnięciu go z powrotem na  statek kosmiczny. Podczas poszukiwania Gurba, ów wspomniany lider komentuje dziesiątki aspektów życia w tym dziwacznym zakątku świata zwanym Barceloną, a  czytelnik ma z tego prawdziwą frajdę! 

„Nikt na ziemi nie cieszy się pracą bardziej niż Katalończycy. Gdyby umieli coś zrobić, rządziliby światem.”

W wielu miejscach jest to bardzo zabawne, a jeszcze bardziej, jeśli samemu jest się outsiderem,  i jednocześnie przebywało się w Hiszpanii wystarczająco długo, by rozpoznać niektóre z bardziej absurdalnych aspektów współczesnego hiszpańskiego/katalońskiego społeczeństwa. Każdy, kto kiedykolwiek mieszkał w innym kraju, ma w sobie odrobinę Gurba. Dlaczego nikt nie pomyślał, żeby zrobić z tego film?