Bóg i nauka. Moje dwie drogi do jednego celu

W jakiego Boga wierzą naukowcy? Czy istnieje związek między modlitwą a rozwiązywaniem równań? Dlaczego nie warto używać Boga jako wyjaśnienia dla naukowych niejasności? Jak nauka i teologia mogą wzajemnie się ubogacać? Czym różni się teoria ewolucji od koncepcji Inteligentnego Projektu, która przez niektórych uważana jest za herezję?

Ks. Michał Heller w fascynującym dialogu z dziennikarzem włoskim Giulio Brottim porusza temat dwóch z pozoru sprzecznych dziedzin, które zdominowały jego życie: religii oraz nauki. Wspaniały uczony dzieli się wspomnieniami ze swojego życia – od trudów dzieciństwa na Syberii, przez lata studiów i pracę duszpasterską i naukową w czasach komunizmu, aż po głęboką refleksję na temat kondycji współczesnego chrześcijaństwa i poziomu zrozumienia nauki przez społeczeństwo.

Michał Heller mówi: "Spośród wielu moich fascynacji dwie wytrwały najdłużej: nauka i religia. Mój nadmierny ambicja sprawia, że zawsze chciałem zajmować się tym, co naprawdę istotne. A co może być ważniejsze od nauki i religii? Nauka dostarcza nam wiedzy, religia – sensu. Oba te elementy są kluczowe dla godnego życia. To paradoks, że często są one ze sobą w konflikcie. Często pytają mnie, jak udaje mi się je pogodzić. Zdumiewa mnie, że ludzie wykształceni nie dostrzegają, iż nauka po prostu bada Dzieło Stworzenia."

Według L'Osservatore Romano, ks. Heller przeciwstawia się banalnym i uproszczonym opiniom na temat nauki i wiary, promując ideę formowania ludzi-mostów, czyli takich, którzy potrafią łączyć oba światy. Il Manifesto dodaje, że zazwyczaj dialog pomiędzy nauką a wiarą przypomina rozmowę dwóch głuchych, lecz Heller jest jednym z nielicznych, którzy skutecznie łączą w swoim życiu te dwa obszary.