Bóg, człowiek i świat w metafizyce

Podstawowym zamysłem tego przeglądu dziejów filozofii od czasów Descartesa do Nietzschego jest zbadanie teologicznych aspektów, które kryją się w metafizyce pochrześcijańskiej. Celem pracy jest ukazanie przyczyn i procesu, w którym tradycyjna metafizyka, koncentrująca się na trójjednej relacji Boga, człowieka i świata, została sprowadzona do relacji wyłącznie pomiędzy człowiekiem a światem. Kluczowym zagadnieniem w tej historycznej narracji jest usunięcie Boga z tej triady, co prowadzi do refleksji nad ateizmem. Od momentu, gdy chrześcijańska wizja Królestwa Bożego oderwała się od kosmoteologii greckiej, a człowiek w epoce nowoczesnej uwolnił się od biblijnej antropoteologii, w której partnerstwo z Bogiem odgrywało centralną rolę, nasuwa się pytanie, które stawia Nietzsche: Jakie jest w ogóle znaczenie istnienia człowieka?