Beowulf

J.R.R. Tolkien podjął się w 1926 roku tłumaczenia „Beowulfa”, znanego staroangielskiego poematu, który, choć napisany prawdopodobnie na początku XI wieku, powstał około VIII wieku. Mimo licznych poprawek, Tolkien nie planował go opublikować. Ostatecznie zadania tego podjął się jego syn, Christopher Tolkien. Tłumaczenia ojca dopełnił komentarzem w formie wykładów z lat trzydziestych XX wieku, które Tolkien prowadził w Oksfordzie. Wykłady te przejawiają jego biegłość w literaturze i historii tamtej epoki. Analizując poemat, Tolkien skupiał się na detalach historycznych, dając poczucie, jakby uczestniczył w wydarzeniach opisanych w „Beowulfie”. Zwracał uwagę na jego złożoną strukturę i zderzenie motywów pogańskich z chrześcijańskimi. Christopher Tolkien wzbogacił ten przekład i komentarz o staroangielską opowieść napisaną przez ojca, przedstawiającą „Beowulfa” jako prostą ludową opowieść. Sam J.R.R. Tolkien, znany autor „Hobbita”, „Władcy Pierścieni” i „Silmarillionu”, stworzył fantastyczny świat Śródziemia, a jego dzieła przetłumaczono na ponad pięćdziesiąt języków. Christopher, jako opiekun literackiej spuścizny ojca, redagował i publikował nieznane dotąd prace, w tym „Silmarillion” i „Niedokończone opowieści”.