Aż trudno uwierzyć. Apokryfy krakowskie

Jednym z fascynujących aspektów twórczości Ewy Elżbiety Nowakowskiej jest jej niezwykła interpretacja rodzinnego Krakowa, którą określa mianem krakowskich apokryfów. Poetka w sposób wyjątkowy przedstawia królewskie miasto, łącząc funkcje przewodnika i osobistego pamiętnika, w którym odbija się nigdy niekończąca fascynacja tajemniczymi i mistycznymi zakątkami tego miejsca. Nowakowska zręcznie odtwarza złożony świat powiązań między epokami, ludźmi i przedmiotami, oferując czytelnikom umiejętność dostrzegania w przestrzeni miasta żywych wspomnień i wiedzy o minionych czasach. W swojej poezji skutecznie przeciwstawia się upływowi czasu, zachowując w niej ulotne chwile i sytuacje, które stają się trwałym zasobem wspomnień i doświadczeń. Dzięki jej twórczości rzeczywistość Krakowa nabiera nowego wymiaru, a jego duchowe bogactwo pozostaje żywe mimo przemijających lat.