Jerzy Bielecki - sylwetka autora

Był więźniem obozu koncentracyjnego w Auschwitz, noszącym numer 243. Uczęszczał do Gimnazjum Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie. W chwili wybuchu wojny miał 18 lat i zdeterminowany był, aby stawić opór okupantowi. Razem z pięcioma przyjaciółmi próbował przedostać się na Węgry, mając plan dołączenia do polskich sił zbrojnych we Francji. Jednakże, schwytany przez Niemców, został uwięziony w Nowym Sączu, a stamtąd przetransportowano go do Tarnowa. 14 czerwca 1940 roku znalazł się w grupie pierwszych 728 Polaków deportowanych do Auschwitz.

W momencie, gdy nazistowska armia wkraczała na ziemię oświęcimską, specjalnie powołane komisje SS rozpoczęły inspekcję tego obszaru, badając potencjał przekształcenia Zasola, dzielnicy Oświęcimia, w obóz koncentracyjny. Plan ten zrodził się w biurze Wyższego Dowódcy SS i Policji we Wrocławiu, którym kierował SS-Gruppenführer Erich von dem Bach-Zelewski. Jego bezpośrednim podwładnym był inspektor Gestapo SS-Oberführer Wiegandt. Wiegandt uzasadniał swój wniosek koniecznością szeroko zakrojonych aresztowań polskiej ludności na Śląsku oraz w Generalnej Guberni. Obecny przy jednej z inspekcji, ówczesny komendant obozu Sachsenhausen, Rudolf Höss, odegrał kluczową rolę w planowaniu. Polecenie utworzenia obozu w Oświęcimiu wydano w kwietniu 1940 roku, a komendantem mianowano Rudolfa Hössa. 14 czerwca hitlerowcy przetransportowali pierwszą grupę Polaków do Konzentrationslager Auschwitz. Więcej szczegółowych informacji można znaleźć na stronie https://******.**