Arytmia i kwarantanna

Tomasz Jastrun w swojej książce porusza temat pandemicznej rzeczywistości, wplatając w nią poezję i refleksje o życiu w izolacji. "Arytmia i kwarantanna" to dzieło składające się z dwóch przenikających się części, które wzajemnie się uzupełniają, oferując głęboką refleksję nad ludzką egzystencją. Książka stawia pytanie, czy postać z "Arytmii" jest tylko wytworem wyobraźni bohatera "Kwarantanny".

Centralnym bohaterem jest dojrzały pisarz, zmagający się z trudami życia w epoce pandemii. Podobnie jak wielu Polaków, doświadcza destabilizacji codziennych rytuałów. Jego małżeństwo, skazane na wspólne przebywanie w zamknięciu ciasnego, wysokiego mieszkania w bloku, przechodzi kryzys.

Książka ukazuje to, co groteskowe i absurdalne w życiu w czasie kwarantanny, zarówno w sferze osobistej, jak i społecznej. Jest to także opowieść o zagadkowych zniknięciach, wyzwaniach związanych z wiekiem średnim oraz trudnościami związanymi ze starzeniem się. Jastrun maluje obraz naszej rzeczywistości, pokazując, jak niespodziewane i niecodzienne mogą być nasze dni.