1944: Szturm na Linię Zygfryda

Pod koniec lata 1944 roku, kiedy alianckie siły przelały się przez północną Francję, Belgię i Luksemburg, a następnie dotarły do niemieckiej granicy, wielu żołnierzy i strategów zaczęło wierzyć, że koniec II Wojny Światowej w Europie jest bliski. Jednak wydarzenia z jesiennych miesięcy szybko rozwiały te nadzieje, przypominając o trudnym do pokonania oporze niemieckim.

Historia bitew rozgrywających się na obszarze między Normandią a granicą z Niemcami została już przedstawiona w pracy Breakout and Pursuit. Ta książka skupia się na działaniach amerykańskich 1. i 9. Armii, 1. Alianckiej Armii Powietrznodesantowej oraz jednostek amerykańskich walczących pod brytyjskim i kanadyjskim dowództwem na północnym odcinku frontu, który ciągnął się od Holandii aż po Morze Śródziemne. Operacje amerykańskiej 3. Armii w centrum frontu są opisane w The Lorraine Campaign, z kolei działania 7. Armii na południu zostaną omówione w przygotowywanym tomie The Riviera to the Rhine.

Przełomowe starcia przy Wału Zachodniego były znacznie bardziej zacięte niż wcześniejsze operacje i wymagały ogromnego wysiłku. Ta kampania, choć wiodła ją wielka armia aliancka, oparta była na niezłomnej postawie pojedynczych żołnierzy, którzy musieli mierzyć się z surowymi warunkami i zaciekłym wrogiem. Wydarzenia takie jak zacięte walki w lesie Hürtgen, trudności operacji Market-Garden oraz brutalne starcia o Akwizgran ukazują, jak kluczowa dla ostatecznego triumfu była odwaga i determinacja amerykańskich żołnierzy oraz ich sojuszników.