Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Życie społeczne jako proces praktyki
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
W tej książce autor skupia się na podstawowych zagadnieniach teorii socjologicznej, koncentrując się na tym, jak definicje społeczeństwa i życia społecznego są rozumiane w socjologii. Szczególną uwagę poświęcono analizie procesu praktyki społecznej, która została przedstawiona w kontekście prac Georga Hegla oraz Karola Marksa. Książka bada różne interpretacje marksistowskich koncepcji w tym zakresie. Autor podejmuje próbę reinterpretacji pojęcia praktyki przez pryzmat myślenia systemowego, z naciskiem na teorię chaosu oraz koncepcje systemów autopoietycznych. Praca ukazuje, jakie znaczenie epistemologiczne niesie za sobą takie podejście do systemowego myślenia. Jednocześnie odwołuje się do kluczowych twierdzeń teorii systemu społecznego Niklasa Luhmanna, który zastosował koncepcję systemów autopoietycznych w kontekście socjologicznym. W rezultacie książka proponuje pewne spojrzenie na proces praktyki jako pojęcie nie tylko filozoficzne, ale i społeczne.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
W tej książce autor skupia się na podstawowych zagadnieniach teorii socjologicznej, koncentrując się na tym, jak definicje społeczeństwa i życia społecznego są rozumiane w socjologii. Szczególną uwagę poświęcono analizie procesu praktyki społecznej, która została przedstawiona w kontekście prac Georga Hegla oraz Karola Marksa. Książka bada różne interpretacje marksistowskich koncepcji w tym zakresie. Autor podejmuje próbę reinterpretacji pojęcia praktyki przez pryzmat myślenia systemowego, z naciskiem na teorię chaosu oraz koncepcje systemów autopoietycznych. Praca ukazuje, jakie znaczenie epistemologiczne niesie za sobą takie podejście do systemowego myślenia. Jednocześnie odwołuje się do kluczowych twierdzeń teorii systemu społecznego Niklasa Luhmanna, który zastosował koncepcję systemów autopoietycznych w kontekście socjologicznym. W rezultacie książka proponuje pewne spojrzenie na proces praktyki jako pojęcie nie tylko filozoficzne, ale i społeczne.
