Zoomorfismos fraseológicos del espaol y del...

Praca skupia się na kontrastywnej analizie frazeologizmów zoonimicznych opartych na metaforze konceptualnej "CZŁOWIEK TO ZWIERZĘ" w języku hiszpańskim i polskim, które wpisują się w europejski system makro. Choć oba społeczeństwa, polskie i hiszpańskie, dzielą wspólną bazę filozoficzno-religijną, istnieją między nimi kulturowe różnice, które mają swoje odzwierciedlenie w języku. Hipoteza ta znajduje potwierdzenie w analitycznej części pracy. Autorka, opierając się na lingwistyce kulturowej jako interdyscyplinarnej dziedzinie, badającej język z perspektywy różnych wizji świata i stosującej różnorodne narzędzia badawcze, przeprowadza analizę onomazjologiczną utartych frazeologizmów. Te jednostki zostały podzielone na sześć domen konceptualnych i są badane pod kątem semantycznym (znaczenie konotacyjne, denotacyjne, motywacja, elementy wyobrażeniowe) oraz pragmatycznym (wpływ kontekstu komunikacyjnego na interpretację i modyfikację znaczenia). By zachować spójność metodologiczną, analiza opiera się głównie na standardowym języku hiszpańskim, z okazjonalnym uwzględnieniem amerykańskich wariantów w celu zilustrowania różnic konceptualnych w jednym systemie mikro.

Praca jest nowatorska ze względu na wieloaspektowe podejście do motywacji i figuratywności frazeologizmów zoomorficznych, łącząc teorie semantyczno-leksykalne z podejściami kognitywnymi i pragmatycznymi. Dzięki temu Autorka poszerza typowe dla frazeologii spojrzenie semantyczne o aspekty komunikacyjno-dyskursywne. Badania i wnioski zawarte w pracy mogą zainteresować szerokie grono odbiorców, w tym językoznawców (nie tylko specjalizujących się w języku hiszpańskim), etnologów, kulturoznawców, tłumaczy oraz studentów neofilologii.