Zaskoczony radością

C.S. Lewis, znany przede wszystkim z serii o Narnii, w swojej autobiografii "Zaskoczony radością" dzieli się osobistymi doświadczeniami oraz duchowym rozwojem. Już jako młody chłopiec, wspólnie z bratem, stworzył fantastyczne królestwo Boxen, które z zapałem opisywał. Wiktoriańskie internaty, w których dorastał, pełne były wyzwań, w tym prześladowań ze strony rówieśników. Ucieczką przed trudami życia stała się dla niego muzyka Wagnera. Mimo niebezpieczeństw, jako młody żołnierz i ateista podczas I wojny światowej, Lewis nie rezygnował z czytania.

Przełom w jego życiu nastąpił, gdy został profesorem na Uniwersytecie Oksfordzkim i zaprzyjaźnił się z J.R.R. Tolkienem, co miało kluczowy wpływ na jego decyzję o nawróceniu na chrześcijaństwo. Poprzez swoje literackie dzieła Lewis nieustannie zgłębiał zagadnienia dotyczące rzeczywistości, piękna, cierpienia i wiary. "Zaskoczony radością" to bogata opowieść o jego dzieciństwie i dorastaniu, gdzie przywołuje postaci ojca, kolegów oraz nauczycieli, malując obraz życia na przełomie wieków w Imperium Brytyjskim, pełnego sprzeczności pomiędzy pruderą a dekadencją, wpływami irlandzkimi i angielskimi, wiarą a rosnącym ateizmem.

Kluczowym wątkiem książki jest jednak utrata i ponowne odnalezienie wiary, które pokazuje zmagania młodości i drogę do duchowego przebudzenia. Lewis nazywa tę wyprawę poszukiwaniem „Radości”. Jego autobiografia to głęboka refleksja nad relacją z Bogiem, dojrzewaniem i szukaniem sensu życia, często porównywana do szczerości i mocy "Wyznań" św. Augustyna.