Z odległej pamięci, po dzień dzisiejszy

Janusz Łukaszewski pochodzi z Kresów Wschodnich i jest synem żołnierza Armii Krajowej z grodzieńskiego obwodu. Jest absolwentem Wydziału Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. W latach siedemdziesiątych, z powodu odmowy współpracy z służbami specjalnymi, uniemożliwiono mu wyjazd do Stanów Zjednoczonych, gdzie zamierzał kontynuować badania nad doktoratem w Katedrze Prawa Finansowego UŁ. W Łodzi pełnił funkcję dyrektora Domu Środowisk Twórczych i był impresariem pianisty Edwina Kowalika, organizując jego trasy koncertowe po Kanadzie i USA. Ponadto, pracował jako rewident w Centrali Banku Rolnego w Warszawie i przez wiele lat był radcą prawnym. Jako współorganizator i doradca NSZZ Solidarność w Ziemi Łódzkiej, podczas stanu wojennego otrzymał azyl polityczny w Stanach Zjednoczonych.

W Nowym Jorku podejmował różne prace, od budowlańca, przez dorożkarza, aż po adwokata w kancelarii Willy Salesky na Manhattanie. Był także konsultantem prawnym dla Fundacji Rolniczej przy Episkopacie Polski, współpracując z prof. A. Stelmachowskim, byłym marszałkiem Senatu. W późniejszych latach Minister K. Skubiszewski powołał go na konsula we Lwowie, a następnie na konsula w Chicago. W 1993 roku, po zwycięstwie wyborczym komunistów, został odwołany z placówki. Nieoficjalnie zarzucano mu, że przyczynił się do sukcesu wyborczego Jana Olszewskiego w chicagowskim okręgu, dzięki jego porywającym patriotycznym przemówieniom.

Za swoje zasługi w krzewieniu polskości i aktywność na rzecz Polaków mieszkających na Ukrainie, Łukaszewski został dwukrotnie odznaczony krzyżem II Obrony Lwowa Semper Fidelis. Jest jedynym konsulem na kontynencie amerykańskim odznaczonym przez SWAP krzyżem Miecze Hallerowskie. Działał aktywnie zarówno we Lwowie, jak i w Chicago na rzecz odbudowy Cmentarza Orląt. W Chicago zaangażował do tej inicjatywy środowisko weteranów armii amerykańskiej oraz wysokich urzędników administracji amerykańskiej, w tym wiceprezydenta Billa Clintona. Wiele organizacji polonijnych przyznało mu honorowe członkostwo. Mimo licznych inicjatyw, pozostał zawsze bezpartyjny.

Jako działacz opozycji antykomunistycznej, w 1996 roku wydał w Chicago powieść "Przetrwanie", z której dochody przeznaczył na wsparcie Polaków w Kazachstanie.