Z dziejów leksykografii polsko-rosyjskiej

Pierwszy tom zaplanowanej trylogii monografii bibliograficznej to wyjątkowa publikacja skupiająca się na osiągnięciach polskich naukowców w dziedzinie leksykografii tłumaczeniowej, gdzie język rosyjski odgrywa kluczową rolę. Jest to jedyna taka monografia na świecie, która w szczegółowy sposób przedstawia historię polsko-rosyjskiego słownikarstwa od roku 1700 do 2015.

Początkowa część książki dostarcza zwięzłej analizy historycznej, umieszczonej w kontekście międzykulturowych relacji. Autorka podejmuje się reinterpretacji początków polskiej leksykografii, wiążąc je z XVIII-wiecznymi europejskimi inicjatywami tłumaczeniowo-wydawniczymi Eliasza Kopijewicza. Zwraca uwagę na różnorodny rozwój słownikarstwa w Polsce oraz jego istotny wpływ na wschodniosłowiańską leksykografię. Omawia również nowoczesne nurty w leksykografii, takie jak lingwochronologizacja, rejestracja, korpus, etnolingwistyka, bio-bibliografia i atergologia. Szczególną uwagę poświęca osiągnięciom polskich badaczy w kontekście światowej leksykografii, koncentrując się na języku rosyjskim, co stanowi nieocenione źródło wiedzy, zwłaszcza dla polskich orientalistów.

Druga część monografii zawiera obszerną kolekcję 2000 pozycji bibliograficznych, starannie uporządkowanych tematycznie. Zbiór obejmuje publikacje dotyczące leksykografii językowej, które zostały wydane w Polsce oraz, choć w mniejszym zakresie, za granicą lub we współpracy z międzynarodowymi wydawcami na przestrzeni czterech wieków. Bogactwo prezentowanych tematów i treści oferuje szerokie spojrzenie na dorobek polskich słownikarzy, którzy zajmowali się kulturą wschodniosłowiańską i jej powiązaniami z kulturą polską.

Książka prezentuje także gruntowną i innowacyjną listę słowników, ilustrującą najnowsze projekty leksykograficzne realizowane w polskich instytucjach badawczych.