Wyrka. Utracony wołyński raj

Opowieść ukazuje niezwykłą siłę ludzkiej pamięci, która nie blaknie nawet w obliczu największych trudności. Zosia wraz z mężem i córką przyjeżdża do Wyrki, gdzie jej mąż ma pełnić rolę dyrektora szkoły. Zafascynowana malowniczym otoczeniem wioski skrytej w wołyńskich lasach, Zosia szybko aklimatyzuje się w nowym domu. Kiedy jednak do wsi wkraczają wojska, wszyscy wiedzą, że życie nigdy już nie będzie takie samo.

Mała Wanda, od zawsze mieszkająca w Wyrce, spędza swoje dzieciństwo na nauce, pracy i beztroskiej zabawie. Marzy o karierze aktorki, lecz jej marzenia zostają przerwane przez brutalne realia wojny, która wybucha w lipcu 1943 roku, zmuszając ją do pożegnania ze znanym światem.

Była to wieś, gdzie rytm życia wyznaczały pory roku, dzieci bawiły się z fantazją, a sąsiedzi wspierali się w codziennych trudach. Nikt nie przewidział jednak tej nadchodzącej burzy. Wyrka stała się miejscem, gdzie losy rodzin splatały się w obliczu wojny. Brutalność II wojny światowej przyniosła tu bandy UPA, które rozpoczęły polowanie na Polaków. Wypędzeni mieszkańcy zmuszeni byli walczyć o przetrwanie i zachowanie swojej tożsamości.

Mimo tragicznych wydarzeń Wyrka przetrwała dzięki ludziom, którzy do dzisiaj dzielą się jej historią. Nikt z nich nie zapomniał o swej małej ojczyźnie ani o dniu, w którym musieli ją opuścić. Czy było to na zawsze? Tego nie wiedział wtedy nikt.