Wykład o słodkiej ziemi Cypru „Cronaca”, to jest Kroniką, zwany

Leoncjusz Machieras w swej XV-wiecznej kronice zatytułowanej "Wykład o słodkiej ziemi Cypru," znanej również jako "Cronaca," prezentuje jedno z najważniejszych dzieł średniowiecznej greckiej literatury historycznej. Dokument ten stanowi kluczowy materiał dotyczący historii Cypru od momentu, gdy wyspa została przejęta przez frankońskich krzyżowców, a jednocześnie jest świadectwem żywego, potocznego języka greckiego, używanego na Cyprze w wiekach średnich. Opisuje wydarzenia obejmujące 1131 lat historii Cypru, od czasu, gdy święta Helena odkryła Prawdziwy Krzyż w 327 roku, aż po koniec panowania Franków, zaznaczonego śmiercią króla Jana II w 1458 roku.

Pisząc „Kronikę,” Machieras, będący rodowitym greckojęzycznym Cypryjczykiem i jednocześnie dworzaninem frankońskim, starał się uchwycić zmiany społeczne, jakie zachodziły na wyspie. W jego dziele widoczne jest, jak stopniowo tworzy się na Cyprze społeczeństwo frankocypryjskie, które łączy zarówno miejscową ludność, jak i przybyłych osadników. Społeczność ta, początkowo zróżnicowana, z biegiem czasu zaczyna współdzielić więcej wartości i zwyczajów niż tych, które je dzielą. Ludzie ci często posługują się kilkoma językami oraz uczęszczają do greckich lub łacińskich kościołów, często nie zdając sobie sprawy z problemu wynikającego z podwójnej lojalności.