Wolter niepoznany

Istnieje powszechne przekonanie, że oświeceniowi filozofowie z Francji XVIII wieku byli motywowani głębokim zainteresowaniem losem bliźnich - niezależnie od ich narodowości. To nastawienie, które przyniosło im uznanie, współgrało z promowanymi przez nich ideałami tolerancji, równości i wolności, co zyskało im dodatkowy podziw. W takim właśnie świetle przedstawiają ich zazwyczaj podręczniki, maturalne tematy oraz socjopolityczna retoryka, które kształtują społeczną świadomość we Francji. Ale czy rzeczywiście było to tak proste? Gdy zaczynamy zgłębiać twórczość tych myślicieli, zauważamy często pomijane aspekty ich osobowości. Ich pisma nierzadko przesiąknięte są nienawiścią i pogardą, co znacząco wpływało na ich sposób myślenia, choć ten fakt często pozostaje nieujawniony. Aby lepiej zrozumieć tych pisarzy, których wielu uważa za fascynujących, trzeba zatem zwrócić uwagę na te kluczowe elementy ich kultury intelektualnej: nienawiść i pogardę.

Niniejsza książka nie ma zamiaru ukazać pełnego portretu Woltera. Powszechnie znane cechy tej postaci są tu pominięte. Zamiast tego, książka odsłania mniej znane aspekty filozofa, które dotychczas umykały uwadze jego badaczy z powodów bliżej nieokreślonych.

Fragment Wprowadzenia pochodzi od Xaviera Martina, profesor emeritus Uniwersytetu w Angers, historyka prawa i idei politycznych, który jest autorem wielu książek poświęconych francuskiemu oświeceniu. Jego dzieła, takie jak "Wolter niepoznany" oraz nieopublikowana jeszcze "Rewolucja francuska a natura ludzka", ukazują się po raz pierwszy w polskim tłumaczeniu.