Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Wojna powietrzna i literatura
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Ponad sto miast zamienionych w gruzy i blisko sześćset tysięcy cywilnych ofiar – taki obraz pozostawiły po sobie alianckie naloty dywanowe z lat 1943–1945. Dla społeczeństwa niemieckiego stanowią one jedną z najtrwalszych traum, które jednak zostały niemalże całkowicie zignorowane w publicznych dyskusjach. „Wojna powietrzna i literatura” to książka będąca gorącą krytyką powojennej kultury Niemiec oraz jej nieumiejętności przepracowania żałoby. Autor, W.G. Sebald, przedstawia się tutaj jako bezkompromisowy polemista, pewny swoich osądów i zdecydowany w tonie wypowiedzi. Subtelność narracji, typowa dla jego twórczości beletrystycznej, ustępuje miejsca stanowisku oskarżycielskiemu. W tej książce wybrzmiewa jak echo „J'Accuse!”, ponieważ dotyka ona samych korzeni oświeceniowego humanizmu oraz moralnych obowiązków, jakie niesie za sobą literatura.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Ponad sto miast zamienionych w gruzy i blisko sześćset tysięcy cywilnych ofiar – taki obraz pozostawiły po sobie alianckie naloty dywanowe z lat 1943–1945. Dla społeczeństwa niemieckiego stanowią one jedną z najtrwalszych traum, które jednak zostały niemalże całkowicie zignorowane w publicznych dyskusjach. „Wojna powietrzna i literatura” to książka będąca gorącą krytyką powojennej kultury Niemiec oraz jej nieumiejętności przepracowania żałoby. Autor, W.G. Sebald, przedstawia się tutaj jako bezkompromisowy polemista, pewny swoich osądów i zdecydowany w tonie wypowiedzi. Subtelność narracji, typowa dla jego twórczości beletrystycznej, ustępuje miejsca stanowisku oskarżycielskiemu. W tej książce wybrzmiewa jak echo „J'Accuse!”, ponieważ dotyka ona samych korzeni oświeceniowego humanizmu oraz moralnych obowiązków, jakie niesie za sobą literatura.
