Wojna gallicka

W 58 roku p.n.e. legiony rzymskie pod przewodnictwem Gajusza Juliusza Cezara rozpoczęły ekspansję na tereny rozciągające się od Oceanu Atlantyckiego po Ren i Morze Północne, zamieszkane w dużej mierze przez celtyckich Gallów. Kampania ta trwała do 51 roku p.n.e. i została szczegółowo opisana przez samego Cezara w rocznych relacjach. Relacje te nie są jednak całkowicie bezstronne, gdyż przedstawiają przebieg działań z perspektywy zwycięskiego dowódcy. Cezar ukazuje siebie i swoich oficerów w pozytywnym świetle, ale jednocześnie dostarcza cennych i szczegółowych informacji, które stały się kluczowym źródłem dla historyków badających podbój Galii przez Rzym. Jako bystry obserwator, Cezar wzbogaca swoje dzieło o wartościowe dane dotyczące plemion galijskich, ich liderów, struktur społecznych, zwyczajów i wierzeń. Oprócz tego, mimo że słynął z bezwzględności i politycznej przenikliwości, okazał się również utalentowanym pisarzem, którego klarowny i precyzyjny styl bez retorycznych ozdobników był chwalony m.in. przez Cycerona. Obecna książka stanowi pierwszą część Corpus Caesarianum, czyli zbioru relacji dotyczących wojen prowadzonych przez Cezara, przełożoną i szczegółowo opracowaną przez profesora Eugeniusza Konika i Wandę Nowosielską. Zawiera obszerne wprowadzenie z biografią Cezara, analizą jego literackiego dziedzictwa oraz opisem struktury rzymskiej armii. Publikację uzupełniają mapa teatru działań wojennych w Galii, ilustracje oraz indeks.