Wobec postpamięci

Monografia "Wobec postpamięci" autorstwa Anny Kuchty jest dogłębną analizą wpływu postpamięci na tożsamość drugiego pokolenia Żydów w Polsce po Holokauście. Kuchta bada, jak osoby urodzone po wojnie, w rodzinach ocalałych z Zagłady, kreują swoje własne narracje w kontekście odziedziczonych wspomnień. Skupia się na twórczości sześciu polskich pisarzy urodzonych w latach 40. i 50., w tym Ewy Kuryluk, Bożeny Keff, Romana Grena, Magdaleny Tulli, Agaty Tuszyńskiej i Moniki Sznajderman, których dzieła można odczytywać jako wyrazy ich tożsamości.

Książka przedstawia złożoność strategii tożsamościowych tej generacji w polskim kontekście historyczno-politycznym. W ten sposób Kuchta wnosi istotny wkład w zrozumienie, jak pamięć i postpamięć kształtują życie i twórczość drugiego pokolenia w specyficznych uwarunkowaniach społeczno-kulturowych Polski po Zagładzie. Zdaniem prof. dra hab. Stanisława Obirka, ta praca jest kluczowa dla poszerzenia wiedzy na temat pamięci w kontekście polskich Żydów po wojnie.