Własny kawałek nieba

Ostatnio miałam bardzo paskudnego doła. W życiu prywatnym szło wszystko nie tak, w zawodowym miałam kolejne nieprzyjemności, na dodatek choroba z przeszłości znowu dała mi się we znaki. Pomyślałam więc, że zrobię sobie prezent - rzecz, której od dawna nie robiłam, a zawsze poprawiała mi nastrój. Samotny wypad w góry z pogodną książką! Popytałam kilku znajomych, czy są w stanie polecić mi jakąś książkę, która wydała im się sympatyczna i którą mogłabym przeczytać dość szybko w weekend. Dostałam różne propozycje, ale jedna z nich przykuła moją uwagę - “Własny kawałek nieba” Renaty Kosin.

Autorki nie znałam, okładka nie wydawała mi się szczególnie ciekawa, a wydawnictwo wydawało książki… które zazwyczaj mi się nie podobały. Można byłoby zatem zapytać - co przekonało mnie do wyboru tej lektury? Otóż, kiedy czytałam jej opis, pomyślałam, że Amelia jest dokładnym odwzorowaniem mojej najserdeczniejszej przyjaciółki, a która jest moją totalną odwrotnością! Nie mogłam więc przez całą lekturę tej książki nie odeprzeć swojego wrażenia, że czytam właśnie historię wyjętą z życia Dominiki.

Główna bohaterka powieści jest marzycielką - ale taką, która zanurza się w swoich marzeniach w sposób całościowy. To nieraz przysporzyło jej kłopotów - tym bardziej, że w swojej pracy w cukierni musi być bardzo uważna! Amelia ma bardzo bogate życie wewnętrzne, czego nie można powiedzieć o jej życiu towarzyskim. Czuje, że cały czas jej czegoś (a raczej kogoś) brak i chętnie wypełniłaby tą pustkę.

Amelia ma swoje specjalne miejsce, które ma dla niej ogromne znaczenie - to aleja w parku, gdzie stoi siedem posągów aniołów. Najbardziej sobie upatrzyła tego, który jest najbardziej rozmarzony. Pewnego dnia, wpada koło tego posągu na pewnego mężczyznę. Nie wie jednak, jak to spotkanie zmieni jej życie na zawsze…

Uwielbiam, uwielbiam, uwielbiam tę książkę! Choć po bardzo entuzjastycznej rekomendacji od mojej koleżanki Ani, spodziewałam się po tej książce czegoś dobrego, to i tak udało się mnie zaskoczyć. “Własny kawałek nieba” ma wszystko to, czego można chcieć od lektury, która ma za zadanie podnieść na duchu czytelnika - wciągającą, optymistyczną fabułę, ciekawych i uroczych bohaterów, naturalne dialogi i piękne przesłanie. Jestem wręcz zakochana w tej książce i pewnie jeszcze nie raz do niej wrócę. Sięgnę pewnie też po inne książki Renaty Kosin, bo zapowiada się, że bardzo polubię jej twórczość! 5 gwiazdek!!!

Renata Kosin, pomimo tego, że nie jest zbyt znaną autorką i nie napisała setki bestsellerów, pozostaje w moim osobistym rankingu jedną z najlepszych współczesnych autorek. Jeśli mam ochotę na ciepłą, ciekawą powieść obyczajową, to zazwyczaj sięgam po książki Katarzyny Michalak albo właśnie jej autorstwa. Jeszcze nigdy do tej pory mnie nie zawiodła. Ostatnio zdecydowałam się w końcu przeczytać jedną z jej najnowszych pozycji, kolejną obyczajówkę w jej dorobku czyli “Własny kawałek nieba”.

Od pierwszego zdania, można już zauważyć, że mamy właśnie z książką Kosin do czynienia. Amelia to bohaterka wręcz typowa dla jej książek - jest młoda, urocza i ma ciekawy charakter. To urodzona marzycielka, która całe swoje życie przeżyła z głową w chmurach. Ma to swoje konsekwencje - pomimo swojej zdolności do kochania, dziewczyna nigdy nie obdarzyła jeszcze nikogo swoją miłością. Ale stara się zachować w życiu optymizm i sprawia sobie różne małe przyjemności. Jedną z nich jest spacer aleją w parku, w której znajduje się siedem aniołów. To właśnie tam, jej życie zmieni się raz na zawsze.

Podczas jednego z takich spacerów, Amelia ulega wypadkowi. Na szczęście to nic poważnego - wpada na nią mężczyzna jadący na hulajnodze. Nie jest to idealny początek znajomości - Amelia od razu czuje awersję do Miłosza. Połączy ich jednak pewna zagadka - przy jednym z posągów, para znajdzie pewien wisiorek. Oboje zapragną odnaleźć jego właściciela i dowiedzieć się, jakim cudem ten przedmiot znalazł się w takim miejscu. Ta podróż zaprowadzi ich jednak, na zupełnie nowe, nieoczekiwane tory…

To, co kocham w twórczości Renaty Kosin, to jej niebywały talent do pisania historii lekkich, zabawnych, a jednocześnie dość poruszających. “Własny kawałek nieba” to historia, w której wszystko może się zdarzyć - oczywiście w granicach rozsądku. Jest to bardzo urocza powieść obyczajowa z elementami romansu. Przypomina mi takie przyjemne komedie romantyczne, jak chociażby… "Amelia". Zbieżność imienia bohaterki z tym filmem, nie może być przypadkowa - widać, że autorka czerpała dużo z tego filmu. Udało jej się napisać równie piękną historię i za to należą się brawa. Książkę czyta się świetnie - to kolejne udane dzieło Kosin.