Winda

„Winda” to fascynująca opowieść osadzona w dziesięciopiętrowym bloku we Wrocławiu, gdzie zróżnicowana grupa mieszkańców, pozornie przypadkowo dobrana, zaczyna tworzyć unikalną wspólnotę. Wśród bohaterów znajdują się zarówno gospodyni domowa, jak i korporacyjny pracownik, elegancki mieszkaniec Lwowa oraz para mówiących lokalną gwarą wieśniaków. Spotykamy również doktorantkę, makijażystkę, Żyda, Japonkę z przeszłością gejszy, psycholożkę z kompleksami, niedoszłą zakonnicę czy ginekologa prowadzącego prywatną praktykę.

Ich codzienne życie, splecione wspólnym korzystaniem z tytułowej windy, autorka przedstawia z wielowymiarowej perspektywy — każda postać jest ukazana zarówno od wewnątrz, jak i z zewnątrz, z empatią oraz niepozbawionym humoru zrozumieniem. Bohaterowie mają możliwość dzielenia się własnymi wspomnieniami i emocjami, co sprawia, że winda staje się symbolem zacieśniających się między nimi więzi.

Inspirację do stworzenia tej książki stanowiły kaligramy Stanisława Dróżdża, dzieła Vaclava Havla oraz twórczość Koji Kamoji. Kamoji, znany z łączenia japońskich i polskich elementów kultury, wprowadził na wystawie „Wieczór - łódki z trzciny” nawiązania do muzyki klezmerskiej i japońskiej, co wywarło silne wrażenie na autorce, pragnącej uchwycić podobny klimat w swojej opowieści. Rozdziały poświęcone postaciom Elego i Ai powstawały z myślą o stworzeniu narracyjnego mostu pomiędzy odrębnymi światami, oddając atmosferę łączącą różne kultury i czasy.