Wcale nie jestem taka

Hanne powraca do swojego rodzinnego miasta w towarzystwie swojej partnerki, Julii. Celem wizyty jest spotkanie z rodziną na konfirmacji jej bratanicy. To wyjątkowe wydarzenie, ponieważ Hanne nie kontaktowała się z bliskimi przez wiele lat, a jej wcześniejsze wspomnienia związane są z okresem, gdy zmagała się z nadwagą. Obecnie jej wygląd się zmienił, a wraz z nim sposób, w jaki jest postrzegana przez innych. Jednak z każdym kolejnym spotkaniem z innymi, zaskakująco serdecznymi osobami, narasta w niej gniew.

Maj zbliża się ku końcowi, a Linnea przygotowuje się do swojej konfirmacji, na którą zjechali się krewni z daleka. Wszystko wydaje się być gotowe, lecz ona zamiast radować się chwilą, przeżywa wewnętrzny niepokój, krążąc na rowerze po okolicy. Jej myśli krążą wokół utraconej przyjaźni i odrzucenia przez najbliższą przyjaciółkę.

Bard od zawsze odgrywał rolę filaru w rodzinie, udzielając innym mądrych rad i stawiając się za wzór do naśladowania. Krytykował ojca i kolegów za radykalne zmiany w ich życiu, dopóki sam nie doświadczył nieoczekiwanego uczucia, które nim wstrząsnęło.

Dziadek Nils pragnie dla swojej rodziny wszystkiego, co najlepsze. Ale czy same dobre intencje wystarczą, by osiągnąć szczęście?

Podczas weekendowej konfirmacji śledzimy losy tych czterech postaci, które zmagają się z rysami na swoich starannie wypracowanych wizerunkach. "Wcale nie jestem taka" to przejmująca, czasami bolesna, ale również zabawna narracja o obawie przed oceną innych oraz chęci bycia zauważonym. Ile ryzykujemy, gdy decydujemy się na bliskość z innymi ludźmi?