W poszukiwaniu wychowującej kurateli sądowej

Badanie przedstawione w książce to dojrzałe opracowanie analityczne, które uwzględnia wszystkie elementy metodologiczne potrzebne do zrozumienia złożoności tematu. Głównym celem tej analizy empirycznej było zbadanie, jak społeczni kuratorzy postrzegają swoje metody wychowawcze w pracy z osobami nadzorowanymi, które charakteryzują się różnorodnymi cechami asocjalności oraz stopniem uzależnienia od alkoholu. Autorzy badania skupili się na preferowanych stylach i formach interwencji, próbując ocenić ich trafność, trwałość, skuteczność oraz efektywność przy zastosowaniu prakseologicznych wzorców działalności kuratorskiej.

Ważnym aspektem tego badania było także zrozumienie, jak dobrze społeczni kuratorzy są przygotowani pod względem merytorycznym do identyfikacji i diagnozy cech asocjalności oraz objawów uzależnienia u osób, którymi się opiekują. Analizowano również, jaki wpływ na skuteczność oraz zasadność podejmowanych interwencji wychowawczych mają zasoby osobiste i potencjał samych kuratorów, a także jak te interwencje mogą realnie kształtować normy zachowań skazanych.

Przeprowadzona eksploracja badawcza ma istotne znaczenie praktyczne dla aparatu kuratorskiego, ponieważ dostarcza szczegółowego materiału diagnostycznego. Wyniki mogą przyczynić się do rozwinięcia skuteczniejszej i bardziej poszukującej oferty resocjalizacyjnej, skierowanej do osób, które łamią społeczny porządek.