W poszukiwaniu własnego głosu

Praca Izabeli Romańczuk stanowi znaczący wkład w badania literaturoznawcze, szczególnie poruszając tematykę zarówno aktualną, jak i istotną dla szerokiego kręgu odbiorców zainteresowanych literaturą światową. Autorka wykazuje się znakomitą umiejętnością przeprowadzania badań i analiz literackich, co znajduje odzwierciedlenie w logicznych i przekonujących wnioskach. Szczególną wartość tej pracy podkreśla fakt, że jest to pierwsza tego typu analiza w Polsce, która skupia się na pisarstwie kobiet tworzących w języku suahili. Tematyka ta nie była dotąd szeroko eksplorowana, ani w polskim, ani w suahilijskim czy angielskim obszarze badań.

Chociaż światowe badania nad literaturą afrykańską coraz częściej podejmują temat twórczości kobiecej, to jednak badania nad prozą suahili kobiet i sposobem, w jaki wyrażają one swoją złożoną tożsamość, są nadal innowacyjne. Polska scena akademicka, mimo że podejmuje badania nad literaturami afrykańskimi, w dużej mierze koncentruje się na utworach napisanych w językach europejskich. Dlatego też opracowanie Izabeli Romańczuk wyróżnia się jako pierwszy pełny przegląd twórczości kobiet z Tanzanii piszących w języku suahili, znacznie poszerzając perspektywę badawczą zarówno w Polsce, jak i na arenie międzynarodowej.