Uwięziona

Dla tych, którzy znają poprzednią część cyklu "W poszukiwaniu utraconego czasu" autorstwa Marcela Prousta, czyli "Sodomę i Gomorę", może być zaskakujące, że te dwie części są dość nierównomiernie rozłożone. Pierwsza część, choć krótka, skupia się na rozbudowanej analizie Sodomy, a Gomorze poświęca mniej uwagi, co zmienia się dopiero teraz. Tytuł "Uwięziona" pojawia się w notatkach Prousta zamiennie z nazwą "Sodoma i Gomora III", obejmującą również późniejszą część cyklu. W notatkach tych zawarte są także proponowane tytuły trzech rozdziałów "Uwięzionej", które doskonale streszczają jej zawartość: "Wspólne życie z Albertyną", "Verdurinowie poróżnieni z panem de Charlusem" i jeszcze jeden, którego tutaj nie zdradzimy, aby nie zepsuć przyjemności z odkrywania. To właśnie w tym tomie bohater przeżywa niezwykłe odkrycie artystyczne podczas słuchania septetu Vinteuila. Rozważa tu również modne suknie od Fortunyego, marzy o Wenecji i rozważa twórczość Dostojewskiego. W tej części pojawia się imię Marcel, a bohater obserwuje śpiącą Albertynę, więżąc ją i jednocześnie samego siebie, oddając się intensywnym uczuciom zazdrości, które dominują jego życie.