Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Umalmu
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
"Wiersze z Umalmu" to swoiste sprawozdania z pielęgnacji – od roślin, przez idee, aż po związki i wspólnoty. Poezja Wojciecha Woźniaka nie zatrzymuje się na kontemplacji katastrof, lecz aktywnie przeciwdziała im. Poeta promuje wartości takie jak umiejętności miękkie, wsparcie słabych i relacje międzyludzkie, które stawia ponad logiką konfrontacji czy własności. Czułość i kruchość są dla autora źródłem siły. Chociaż można wyczuć w tomie echa dadaizmu, zaum, surrealizmu czy šalamunizmu, to jednak nie sprowadza się on do czystej eksplozji formy. Zamiast tego, oferuje głęboką wizję pełną znaczenia, niemalże utopijną. Pełne rytmu i obrazu wiersze Woźniaka są zarazem etyczne i interwencyjne, jednak unikają dydaktycznych tonów. Motywowani dadaistycznymi wpływami, czytelnicy otrzymują filozoficzne doznania serwowane w wegańskim daniu. Jego styl w biegu przełamuje granice między ludźmi, zwierzętami, roślinami i przedmiotami – ludzkie przeplata się tu ze zwierzęcym i roślinnym, stając się jednocześnie pojęciem i rzeczą. Ta nadmierna, wybuchowa poezja stale się zmienia, wciągając w swój wir wszystko i wszystkich na swojej drodze.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
"Wiersze z Umalmu" to swoiste sprawozdania z pielęgnacji – od roślin, przez idee, aż po związki i wspólnoty. Poezja Wojciecha Woźniaka nie zatrzymuje się na kontemplacji katastrof, lecz aktywnie przeciwdziała im. Poeta promuje wartości takie jak umiejętności miękkie, wsparcie słabych i relacje międzyludzkie, które stawia ponad logiką konfrontacji czy własności. Czułość i kruchość są dla autora źródłem siły. Chociaż można wyczuć w tomie echa dadaizmu, zaum, surrealizmu czy šalamunizmu, to jednak nie sprowadza się on do czystej eksplozji formy. Zamiast tego, oferuje głęboką wizję pełną znaczenia, niemalże utopijną. Pełne rytmu i obrazu wiersze Woźniaka są zarazem etyczne i interwencyjne, jednak unikają dydaktycznych tonów. Motywowani dadaistycznymi wpływami, czytelnicy otrzymują filozoficzne doznania serwowane w wegańskim daniu. Jego styl w biegu przełamuje granice między ludźmi, zwierzętami, roślinami i przedmiotami – ludzkie przeplata się tu ze zwierzęcym i roślinnym, stając się jednocześnie pojęciem i rzeczą. Ta nadmierna, wybuchowa poezja stale się zmienia, wciągając w swój wir wszystko i wszystkich na swojej drodze.
