U progu wielkiego kryzysu

Historyka niełatwo zaskoczyć problemami, które wcześniej czy później zostają mu przekazane. Te skomplikowane kwestie, mimo że zamknięte przez polityków i uznane za rozwiązane, wciąż pozostają trudne do interpretacji i zrozumienia. Zaskakujące jest to, że historycy, traktujący swoją pracę poważnie, mimo tych wyzwań potrafią znaleźć wytchnienie i spokojny sen.

Kronika autorstwa Churchilla została ukończona. Po przeczytaniu dwutysięcznej strony trudno nie poczuć wdzięczności i podziwu. Może nawet pojawić się lekka zazdrość wobec jego niezłomnej wiary w to, że granice, wyścigi, patriotyzmy, czy też wojny, jeśli stałyby się nieuniknione, stanowią niezmienne prawdy o naturze ludzkiej. W jego opisie, wydarzenia te nabierają pewnej dostojności i szlachetności, podczas gdy dla wielu mogą być tylko niechcianym epizodem, od którego warto jak najdalej uciekać. Taka perspektywa jest wyraźnie zauważalna w recenzji J. M. Keynesa dotyczącej dzieła Churchilla "The Aftermath".