U podstaw lingwistyki relacja, analogia..

Książka podejmuje próbę zrozumienia podstaw lingwistycznego poznania, co jest szczególnie istotne w obliczu licznych zawiłości w tej dziedzinie. Zastosowano metodę indukcji, aby wyrazić tę diagnozę, z której kluczowym elementem jest droga od jedności do jedności analogicznej. Całość opiera się na relacyjności bytu, która kształtuje zarówno wewnętrzną strukturę jednostek, jak i ich interakcje w ramach całej wspólnoty. Ponieważ struktura bytu jest relacyjna, jest ona również analogiczna, co prowadzi do pojęcia analogii bytu (analogia entis). Nie jest to istotne jedynie dla samego procesu poznania lingwistycznego, ale również dla lingwistyki jako dziedziny nauki.

Analogia bytu wymaga rozważenia relacji transcendentalnych, zarówno w kontekście wspólnoty indywidualnych jednostek, jak i ich wewnętrznej struktury. Ponieważ zarówno jednostki, jak i wspólnota mają swoje istnienie w rzeczywistości, to te transcendentalne relacje muszą być osadzone na realnej podstawie. Jest ona nie materialna, lecz substancjalna. Lingwista, badając wspólnoty, język czy komunikacyjne praktyki jej członków, opiera się właśnie na tych rzeczywistych relacjach transcendentalnych. Podczas rozważania kategorii, takich jak podobieństwo, jest również zaangażowany w proces partycypacji.