Tydzień z życia muchy

Urodziłem się w Radzyminie, choć uchodzę za warszawiaka – wszystko za sprawą ojca, który szybko przetransportował mnie do szpitala na Ochocie. Moja edukacja miała nietypowy charakter, wiele ucząc się poza formalnymi ramami, w trakcie wagarów. Zaczytywałem się w dziełach, które niełatwo było trawić: "Myśli" Seneki czy dialogi Platona. Początkowo próbowałem swoich sił, tworząc nieudane wiersze, które dedykowałem przyrodzie i znajomej. Szybko jednak przerzuciłem się na pisanie pracy doktorskiej z filozofii, podobnie zresztą nietrafionej.

W poszukiwaniu istoty prawdy zająłem się dziennikarstwem dla największej gazety w kraju, odkrywając coraz to nowe zagadki. Kiedy właściwie prawda staje się wiarygodną informacją? A może to informacja powinna przekształcać się w prawdę? W ten sposób zrodziła się powieść "Tydzień z życia muchy".

Akcja toczy się w Warszawie lat dziewięćdziesiątych. W redakcji panuje martwy sezon, a niedoświadczony, ale już niemłody dziennikarz stara się odnaleźć materiał na artykuły. By sprostać wyzwaniu, wyolbrzymia błahe wydarzenia – z przypadkowego zdarzenia na Dworcu Centralnym tworzy opowieść o głodówce bezdomnych, a sąsiedzkie problemy ze sprzedażą działki stają się kryzysem na rynku nieruchomości. Na napisanie kilku sensacyjnych artykułów ma tylko tydzień, a w całym procesie towarzyszy mu mucha, którą przywiózł do samochodu po nieudanej próbie przekonania bezdomnych do głodówki. Jego bulwersująca notatka uruchamia lawinę wydarzeń, prowadząc do ogólnokrajowego kryzysu.

Bogusław Marcin Kotowski, mistrz w splataniu prawdy z fikcją, ukazuje w swojej książce, jak łatwo informacje mogą przekształcać się w realność, a wyobraźnia dziennikarza czasem prowadzi do nieoczekiwanych skutków.