Transkrypcja w muzyce kameralnej jako przestrzeń..

Monografia ta koncentruje się na zagadnieniach związanych z kreatywnym kształtowaniem interpretacji pianistycznej w kontekście muzyki kameralnej, z uwzględnieniem różnorodnych transkrypcji.

Autorka stara się uporządkować terminologię związaną z pojęciem transkrypcji, a także przybliża historię wybranych utworów artystycznych, analizując je w kontekście twórczości kameralnej ich kompozytorów, takich jak J. Brahms i D. Szostakowicz. Rozprawa ta obejmuje również zagadnienia dotyczące związku pomiędzy ewolucją utworów kameralnych z początkiem udziału fortepianu a zmianami brzmienia instrumentu na przełomie XVIII i XIX wieku.

W monografii przedstawiono analizę pianistycznej interpretacji w odniesieniu do zmieniającego się medium wykonawczego w utworach. Skupiono się na przykładach transkrypcji substancjalnej, badając różnorodne elementy dzieła muzycznego, takie jak dynamika, artykulacja, agogika oraz wybrane aspekty ekspresywności muzycznej.