To co musimy utracić, czyli miłość, złudzenia, zależności niemożliwe do spełnienia oczekiwania, których każdy z nas musi się wyrzec, by móc wzrastać

W życiu nieustannie spotykamy się z różnymi formami straty, które, choć nieuniknione, mają zdolność nas wzmacniać i przekształcać. Strata nie ogranicza się wyłącznie do śmierci bliskich, ale obejmuje również rozstania z ukochanymi osobami, utratę nierzeczywistych marzeń czy niespełnionych oczekiwań, a także konieczność pogodzenia się z nieuchronnością pewnych zdarzeń.

Judith Viorst w swojej cenionej książce pokazuje, że z przejawami straty stykamy się na różnych etapach życia. Już podczas narodzin opuszczamy bezpieczeństwo matczynego ciała, by zacząć stawać się odrębnymi jednostkami. Z czasem zdajemy sobie sprawę z ograniczeń naszych możliwości oraz konieczności akceptacji tego, co jest nieosiągalne. Musimy porzucić wyobrażenia o doskonałych relacjach międzyludzkich i przystosować się do rzeczywistości, gdzie więzi bywają niedoskonałe. W drugiej połowie życia uświadamiamy sobie, jak kruche jest nasze istnienie i że wszystko ma swój koniec.

Autorka sugeruje, że świadome radzenie sobie z tymi stratami może prowadzić do emocjonalnego i psychicznego wzmocnienia. Zrozumienie sposobu, w jaki strata wpłynęła na nasze życie, może stać się impuls do zmiany, która będzie jednocześnie mądra i pełna nadziei.