Szwy

W 1985 roku młody Tomasz Miteńko padł ofiarą brutalności milicji za brak dowodu osobistego. Choć sprawcy uniknęli kary, współczesny polski pisarz postanowił przywrócić pamięć o tym tragicznym wydarzeniu. Jednak jego prywatne życie również jest głęboko naznaczone przez okres komunizmu. Powieść "Szwy" to skomplikowane dzieło badające codzienność, zadające pytania o Polskę, Polaków i ich wzajemne relacje, które wciąż pozostają pod wpływem przeszłości. Książka analizuje, jak z wysiłkiem utrzymywany jest obraz III RP.

Marek Ławrynowicz opisuje "Szwy" jako najbardziej osobistą i, jak twierdzi, najlepszą powieść Wacława Holewińskiego. Autor zadaje istotne pytania o to, co osiągnęliśmy z naszą niepodległością, a także dlaczego wiele rzeczy nie zostało zrobionych, mimo że mieliśmy taką możliwość.

Krzysztof Masłoń z "Rzeczpospolitej" zauważa, że Holewiński jest jednym z nielicznych pisarzy, których proza jest silnie zakorzeniona w naszym współczesnym świecie oraz najnowszej historii. Jego bogate doświadczenie życiowe – działalność opozycyjna, prowadzenie podziemnej oficyny wydawniczej i internowanie w stanie wojennym – daje mu wyjątkową perspektywę, której brakuje młodszym pisarzom.

Barbara Budrecka zaznacza, że Holewiński stworzył coś wyjątkowego, skupiając się na teraźniejszości, w odróżnieniu od innych autorów. Powieść "Szwy" wyróżnia się autentycznością i prawdą, które przyciągają uwagę i wywołują rozmaite emocje, od furii po entuzjazm. Proza ta oddycha tym samym powietrzem, co czytelnik, co czyni ją niezwykle sugestywną.